#Տնիցթանգարան նախագծի շրջանակներում Էջմիածնի Պատմաազգագրական թանգարանը ներկայացրել է Ակնալիճ գյուղի դամբարանադաշտից հայտնաբերված նյութեր, որոնք պատկանում են մ.թ.ա. II հազ. կեսերին:
1. Երկաթյա ապարանջան
«Հնագիտական հուշարձաններում երկաթյա իրերը մասայաբար սկսում են հանդիպել սկսած մ.թ.ա. XI դարից: Էլ ավելի զարմանալի է, երբ այդպիսի իրեր հայտնաբերվում են վաղ հուշարձաններից: Այդպիսի անակնկալ հնգետներին մատուցեց Ակնալճի համար 2 դամբարանը, որը պեղվեց 2006թ. վաստակաշատ հնագետ Ֆիրդուս Մուրադյանի կողմից: Արտաքնապես դամբարանը չէր տարբերվում նմանատիպ այլ կառույցներից, սակայն կառուցված էր ավելի խնամքով, և հնագետները ակնկալում էին լավ նյութեր: Սակայն առաջին հայացքից դամբարանում հայտնաբերված նյութն առանձնահատուկ չէր: Թաղման խուցը բաժանված էր 2 հատվածի: Մի կողմում տեղադրված էր խեցեղենը, որը բնորոշ էր մ.թ.ա. II հազարամյակի կեսին, իսկ մյուս հատվածում՝ կմախքը: Հանելուկը հանգուցալուծվեց, երբ հնագետներն սկսեցին մաղել հողը: Ննջեցյալի գանգի տակ գտնվեցին խիստ քայքայված երկաթյա ապարանջանի բեկորներ: Այդ ժամանակ նմանատիպ ապարանջանը հավանաբար ավելի թանկ էր, քան ոսկին: Ողջ դամբարանով մեկ ցպնած էին լավ մշակված կապույտ ապակուց պատրաստված ուլունքներ: Ուլունքները այնքան բարձր որակի էին, որ հնագետները սկզբից կասկածեցին, որ դրանք կարող էին պատահականորեն հայտնվել այդ վայրում, սակայն երբ մի քանի ուլունք գտնվեց խեցեղեն անոթների միջից, պարզ դարձավ, որ դրանք դրվել են թաղման ժամանակ: Գտնված նյութերը հնագետ Ֆ. Մուրադյանի կողմից հանձնվեցին Էջմիածնի Պատմաազգագրական թանգարան»,- ասված է գրառման մեջ:
